Als de klok waarschuwt

Details van dit toneelstuk

Doorgaans spelen spookverhalen op Engelse kastelen, alsof er aan de overzijde van de plas een monopolie bestaat voor spoken en geesten. Doch ook Nederland heeft heus wel van die oude, afgelegen huizingen, waar de historie van vele geslachten een sfeer schiep die als een dreiging hangt om een oude haard, een gebeeldhouwd paneel. of een torentje. In het Friese huis, waar de gepensioneerde zeekapitein Brouwer zal gaan genieten van rust en gemak, is het een oude klok die de gave der voorspelling bezit. Dat vertelt althans de oud tuinman Sinne. Dacht hij daar de kapitein schrik mee aan te jagen, dan vergiste hij zich, want die oude, rondborstige zeeman met zijn bootsman Lolke, heeft op zee te veel spoken getrotseerd, om zich door een tam slotspook uit het lood te laten brengen. Bovendien heeft hij een dappere dochter, Betje, die mama hardnekkig Babette noemt, maar die niets van al dat juffertjesgedoe hebben moet. Ze is van het hout waar vader uit gesneden is, al is het misschien wat zachter en soepeler hout. Juist daarom is zij zo geschikt het mysterie op te lossen en het is inderdaad een griezelig, gemeen mysterie zelfs en bovendien over "Eikenstins" de zon te doen opgaan van jeugd en liefde. Dit stuk, gespeeld in een prettig décor dat heel de voorstelling kan blijven staan zal de spelers en de toeschouwers het ene ogenblik vasthouden in een geheimzinnige, dreigende sfeer, het andere ogenblik hen doen schateren en dan weer ontroeren door het leed van een paar jonge mensen, een leed dat zich echter oplost in geluk.