Daar moet je een vrouw voor zijn

Details van dit toneelstuk

Simon Murray schrijft detectiveverhalen, flink geholpen door Carol Anderson en bekritiseerd door het dienstmeisje Vilma Valentine, wiens nuchtere kijk op de dingen wel nodig is om de fantasie van het tweetal wat in te tomen. De waarschijnlijkheid van de geschapen boeksituaties plegen Simon en Carol letterlijk spelenderwijs aan de werkelijkheid te toetsen. Zoiets zou in menig huwelijk minstens argwaan wekken bij de wettige gade, maar Simons vrouw Rosamund is op bijna bovenmenselijke wijze, overigens terecht, gespeend van jaloezie. Dit verandert snel als tante Mary Bradburry enige dagen komt logeren. Zij betrapt Simon en Carol bij hun rollenspel en meent, als oud-directrice van een zenuwinrichting, bij Simon duidelijke symptomen van paranoia te zien. Van dan af zijn de verwikkelingen niet uit de lucht en het zal drie bedrijven duren vooral de twee gehuwden elkaar terug om de hals kunnen vallen.