Eva bonheur

Details van dit toneelstuk

Het leven van de weduwe Eva Bonheur, die boven woont, is nauw verweven met dat van de benedenbewoners, de instrumentenhandelaar Jasper, zijn vrouw Mop en zijn dochter Miep. Doordat Jasper meer droomt en filosofeert dan aandacht aan zijn zaak schenkt staat hij er slecht voor en is Mop gaan speculeren mede met geld van Eva, die in een onvermijdbare catastrofe wordt meegesleept. Dit leidt tot een conflict, dat nog verscherpt wordt door het onverantwoordelijke, maar beminnelijke optimisme van Jasper, die zijn goed humeur niet prijs geeft, en door een liefdesgeschiedenis van Miep met een jonge musicus. De puriteinse, burgerlijk-degelijke Eva kan dit allemaal niet verkroppen en als het huis, dat eigendom van Mop is, op haar wordt overgeschreven om haar schadeloos te stellen en de benedenbewoners haar huurders zijn geworden, zegt ze hun prompt de huur op. Daartoe dragen het gedrag van Mieps aanstaande, de verkwisting van een maaltijd met wijn en de door een kier in de vloer afgeluisterde opmerkingen het hunne bij. Doch Eva Bonheur, die in de grond van de zaak een eenzame oude vrouw is, die snakt naar een beetje hartelijkheid en begrip, draait bij op een ogenblik, dat de familie in het benedenhuis een dramatische crisis doormaakt. Met volledige instemming van haar vader geeft Miep haar vriend de bons, hoewel zij een kind van hem verwacht en hij bereid is haar te trouwen, ondanks het feit, dat zij niet het welgestelde meisje is, dat hij meende het hof te maken. Zij ziet hem in al zijn kleinmenselijk egoïsme en acht het beneden haar menselijke waardigheid om met hem te trouwen. Ze is liever een ongehuwde moeder dan zijn vrouw. Angst voor ratten jaagt Eva Bonheur midden in deze crisis naar beneden en in de atmosfeer van samen gedragen leed, voelt zij zich verzoenend opgenomen en trekt haar huuropzegging in.