Geen been om op te staan

Details van dit toneelstuk

Evert, weduwnaar geworden, is één brok zelfbeklag. Na een ongeluk wil zijn ene been niet meer en willoos laat hij toe dat zijn boerenbedoening naar de knoppen gaat. Een paar aasgieren uit de familie strijken op de boerderij neer; zij zullen Everts zaken wel even regelen. Alles verkopen en als tegenprestatie Evert om beurten bij hen in huis nemen. Zijn schoonzus doorziet dit en verwijt Evert zijn misplaatst zelfbeklag en schudt hem wakker. Evert voelt ineens dat hij toch meer dan ‚‚n been heeft om op te staan. En als hij hoort dat er aan de andere kant van de familie een pasgeborene naar hem is vernoemd omdat hij zelf nooit kinderen heeft gehad, ontkiemt er iets van 'nieuw leven' in hem.