Geleend geluk

Details van dit toneelstuk

Op het eerste gezicht lijkt het gezin Werkman een doodgewoon doorsnee Nederlands gezin: vader Jos die bij de gemeente werkt op de afdeling Stadsbedrijf, moeder Trudy die parttime werkt in de kinderopvang op de hoek, en de twee dochters, die beiden nog thuis wonen. Linda studeert medicijnen en Marjolijn werkt in een boekwinkel. Wel is Linda duidelijk het buitenbeentje van dit rustige gezin. Het studentenleventje bevalt haar wel en ze is erg spontaan, openhartig en nogal eens impulsief. Haar zusje Marjolijn is in navolging van vader Jos en moeder Trudy, veel rustiger en bedachtzamer. Ook minder intelligent: Linda is duidelijk de slimste van het gezin. De rust binnen het gezin wordt verstoord door eerst een telefoontje, later een brief en nog later bezoek uit Australië. De biologische moeder van Linda duikt op. Linda is op een merkwaardige manier door Jos en Trudy “geadopteerd”: eigenlijk onwettig. Trudy was zeer gewenst zwanger maar haar baby overleed enige uren na de geboorte. Susan was ongewild zwanger en heeft haar baby aan Jos en Trudy afgestaan, waarna ze verdween met de noorderzon. Linda weet niet beter dan dat zij de dochter van Jos en Trudy is. Susan is naar Australië geëmigreerd en heeft daar met haar partner Alfred een vermogen verdiend in de autohandel. Nu komt zij terug naar Nederland en wil zij haar dochter terug. Zij is in staat haar dochter nu een rijk leven te bieden, en na de kennismaking met Linda en haar ouders Jos en Trudy ontspint zich een venijnig gevecht om Linda. Wat doet Linda: blijft zij bij haar adoptieouders in her rustige Nederland, of gaat zij met haar biologische moeder Susan mee naar het bruisende Australië? En hoe reageren Jos en Trudy als hun dochter Marjolijn hen vertelt dat zij zwanger is van de (getrouwde) eigenaar van de boekwinkel? Een actueel toneelstuk, aanhakend bij op dit moment heersende tendens om uit te zoeken wie of waar je “echte” vader of moeder is (zie tv- programma’s als “Spoorloos”, “Vermist”, “Memories” en “DNA onbekend”. Waarbij men zich de vraag kan stellen, wat of het aan je levensgeluk bijdraagt of toevoegt, als je haarfijn en precies weet wie je echt daadwerkelijke en vooral biologische ouders zijn. Want soms is het beter stille dingen stil te laten.