Melk en honing

Details van dit toneelstuk

Ingrid en Paul zien elkaar voor de laatste maal. Het huis is leeg. Hij komt de laatste spullen ophalen. Ze praten nog eenmaal. Liefdevol maar soms ook bikkelhard. Was hun verhouding een grap of om te huilen? Ze houden zielsveel van elkaar maar kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar leven. En dan is er ook nog de herinnering aan dat jongetje waar ze zoveel van hielden. Gestorven op een doordeweekse dag. Het is de aanleiding tot het einde van hun liefde. De liefde uit het land van melk en honing. Is hij schuldig aan de dood van het kind? Is zij schuldig aan de dood van een grote liefde? Het publiek dat kijkt is advocaat, jury en rechter. In de monologen van Paul en Ingrid wordt schuld bekend, een schuldige aangewezen maar ze zijn bovenal doorspekt van liefde voor elkaar. Stil en sereen blijft zij achter, zonder kind, zonder grote liefde. Een stuk dat grote universele thema's op een kleine manier neerzet. Dat houdt het dicht bij huis, herkenbaar en misschien wel juist daarom zo aangrijpend.