Niet doen sneeuwitje

Details van dit toneelstuk

De schrijver, regisseur en toneelcriticus Anton Koolhaas schreef in 1966 een toneelstuk gebaseerd op het verhaal van "Sneeuwwitje". Dit deed hij naar aanleiding van zijn eigen jeugdherinneringen aan het sprookje over de boze stiefmoeder en het onschuldige meisje. Het resultaat: Een absurde parodie op het originele sprookje? Een satirische weergave van de relaties tussen volwassenen, kinderen en dieren? Een analyse van de invloed van jaloezie en de dood op het dagelijks leven? Een tragikomedie over het onvermogen van Sneeuwwitjes omgeving haar te helpen op haar moeizame weg naar volwassenheid? U mag het zeggen. Een voorstelling over een krankzinnige doch reële en zelfs herkenbare wereld, waarin kinderen soms volwassener lijken dan volwassenen, dieren vaak menselijker dan mensen en ouders meestal kinderlijker dan hun kinderen. De dood is, net als in het echte leven, een geruststellende zekerheid. Het is de vraag of een ieder aan het einde van dit stuk met deze zekerheid vrede heeft. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand………