Ons stadje

Details van dit toneelstuk

Door de ogen van de regisseur-verteller zien we het leven in een kleine provinciestad zich afspelen. Vooral het gezin van de dokter en dat van de dagbladredacteur laat hij ons zien: het zorgen in huis van moeders, hun bescheiden dromen, de kinderen op hun weg naar school, hun ruzietjes, hun ontdekkingen van zichzelf en de wereld, de vaders, vervuld van hun gezin en hun werk. Al deze vele doodgewone dingenn die in elk gezin het leven van alledag uitmaken. "Hoogst onbelangrijke dingen", zeggen we zolang we er als onbewogen toeschouwers naar zitten te kijken. Maar de regisseur laat geen onbewogenheid bestaan. Hij schudt de zaal wakker. Hij roept de gebeurtenissen op, hij ordent ze, hij blijft steeds met ons, de zaal, in gesprek om ons zover te krijgen dat we zien wat deze mensen in die gewone gebeurtenissen voor wezenlijks beleven, dat we zien wat wij zelf in ons eigen leven in net zulke gebeurtenissen beleven. Hij maakt ons helder-ziende.