Portret van een vrouw

Details van dit toneelstuk

Het stuk is een langzamerhand zich uitspreken van Lucretia Collins, tegen de portier en de liftjongen van haar flat, of misschien alleen tegen zichzelf. Ze heeft naar de huismeester gebeld omdat er een man in haar slaapkamer zou zijn binnengedrongen. Het is duidelijk dat er niemand is, maar voor haar is haar jeugdliefde daar. Hij is sinds lang getrouwd met een schaamteloos soort vrouw, hij is daardoor veranderd. Het is ook niet de eerste keer, hij is haar geregelde aanrander. Het is een onwezenlijk verhaal, een onscheidbaar mengsel van preutsheid en wellust, vol verlepte meisjesachtigheid, angst voor de mensen, bigotheid, grand allure en eenzaamheid. Ze verzet zich wanhopig tegen haar zelfgebouwde schijnwereld. En met dezelfde kracht trekt ze die weer om zich heen. Ze kan niet ontsnappen. Mensen van de psychiatrische dienst nemen haar tenslotte mee.