Rolbrug

Details van dit toneelstuk

De twee personages Fonger en Maartje in deze eenakter zijn met zichzelf, met elkaar en met het publiek verstrikt in een onmogelijke poging om de balans op te maken van een schijnbaar voorbij leven. Jeugd, ouders, de school, verliefdheden en het wonen in een brugwachtershuisje; alles is verleden tijd geworden en geeft de betrokkenen weinig troost. Fonger en Maartje kennen elkaar hun leven lang als buurkinderen. Het stuk begint midden in een gesprek over 'vroeger'. Direct valt de vreemde taal op die wordt gebruikt: vol neologismen, ongebruikelijke grammaticale toepassingen, verbasterd dialect en ongemotiveerde emotionele uitbarstingen. De auteur heeft het stijlmiddel van de vervreemde taal effectief weten in te zetten om een onwezenlijke, tijd- en ruimteloze handeling te realiseren. Hierin vertoont het stuk gelijkenis met het toneelwerk van Samuel Beckett (bijvoorbeeld Happy Days). Het gebruik van wel direct herleidbare begrippen zoals 'Slagharen', 'Rivella' en 'Drielandenpunt' werkt in de gebrachte context extra vervreemdend. Er vallen twee tastbare aanduidingen uit de dialogen te destilleren. Qua plaats van handeling is er een duidelijke verwijzing naar het veen- en kanalengebied van oostelijk Friesland, terwijl de spelhandeling zich toespitst op een 'huwelijksaanzoek' van Fonger aan Maartje tegen het einde van het stuk.