Roodhapje

Details van dit toneelstuk

In het dorp is iedereen bang voor een verdwaalde wolf. De jager moet het ondier onschadelijk maken, maar de jager drinkt liever thee bij de moeder van Roodkapje, een meisje dat zo genoemd wordt naar haar rode muts. Roodkapje voelt zich veel te groot voor dit kinderachtige kapje, maar haar moeder staat erop dat ze het draagt. Voorlopig is moeder de baas. Ze stuurt Roodkapje naar oma met een mandje boodschappen en verbiedt het meisje van de grote weg af te gaan om bloemen te plukken in het bos, want de wolf loert overal. Roodkapje gaat op weg en treft de wolf bij de echoput. Omdat ze nooit een wolf heeft ontmoet ziet ze hem aan voor een dichter. Hij praat zo mooi en ontroerend over zijn land in het verre Noorden. De eenzame wolf, die gek wordt van heimwee, heeft een vriend gevonden in zijn eigen spiegelbeeld. Hij gelooft dat Waterwolf met hem mee zal gaan naar het Noorden zodra er maar genoeg voedsel is voor de lange reis. Dat malse Roodhapje en haar grootmoeder komen heel goed van pas.