Sainte lucie

Details van dit toneelstuk

Het is het begin van de vierde eeuw van onze jaartelling. In het Romeinse Rijk zijn vervolgingen van Christenen uitgebroken. Lucia is met haar zieke moeder Monica onderweg naar het graf van een heilige vrouw om daar voor haar genezing af te smeken. Tot hun grote verbazing wordt de moeder genezen. Lucia is haar hele leven in beslag genomen door de emoties en de ziekte van haar moeder, en ze weet zelf niet wat ze voelt. Denken kan ze wel. Zo is ze al redenerend tot het geloof gekomen. Ze heeft het voor zichzelf gehouden in deze gevaarlijke tijden, maar nu er een wonder is geschied lekt haar geheim uit. Ze is erg bang voor het martelaarschap en zij zoekt het niet. Zij heeft hierover een indringend onderhoud met een engel, Barney. Haar verloofde Téséo doet pogingen haar op andere gedachten te brengen. Ze is een bijzonder meisje en Rome kan haar niet missen. Hij is bang dat zijn loopbaan aan het keizerlijke kanselarij gevaar loopt als bekend wordt dat hij met een Christen is verloofd. Ondertussen wordt Monica gearresteerd, en Lucia moet voor de procureur van de keizer ‘Pascasius’ verschijnen. Pascasius is een corrupte bestuurder, en aangezien Lucia het familiekapitaal aan de armen heeft geschonken kan en wil hij haar niet redden. Lucia pleit zich vrij, maar ze is toch verloren, want ze wil niet offeren aan het beeld van de keizer Diocletianus. Ze sterft de marteldood en wordt opgehaald en ten hemel gedragen door Barney. Lucia vindt de hele gang van zaken volkomen zinloos. De onverdraagzaamheid en de corruptie van Rome zijn haar ondergang. Bovendien is haar moeder nu ook haar dochter kwijtgeraakt, wat niet haar bedoeling was. Ze wilde leren wat haar eigen gevoelens zijn, maar niet door de beul. Ze offerde zich op voor haar moeder. Dit is de moderne strekking van dit oeroude verhaal; ouders die hun kinderen volkomen overheersen en hun klachten en hun kwalen, zodat ze niet toekomen aan hun eigen bestaan.