Verhalen rond kersthaas en kerstkonijn

Details van dit toneelstuk

Twee eenakters. EEN KERSTHAAS VOOR MOEDER : Dien heeft meneer pastoor beloofd om enkele levensgrote beelden aan te kleden voor een openlucht-kerststal. Ze wordt in haar bezigheden gestoord door Teun, die in de bossen van de baron aan het stropen was en die nu achternagezeten wordt door de veldwachter. Inderhaast wordt Teun door middel van enkele lappen stof omgetoverd in een herder, die onbeweeglijk in Diens kamer staat als de veldwachter binnenkomt. Het is voor Teun een hele toer om zijn pose als beeld vol te houden: vooral als hij een onbedwingbare niesbui voelt opkomen. Gelukkig is de veldwachter niet een van de slimsten! Tot overmaat van ramp komt dan ook nog zijn moeder binnen. Hoe lang kan Teun dat volhouden? (deze eenakter is afgeleid van het avondvullende blijspel "Een stroper in het nauw" van dezelfde auteur. HET KERSTKONIJN VAN MENEER PASTOOR : Dorus, de grafdelver, heeft veel last van konijnen die holen graven in de grond van "zijn" kerkhof. Daarom zet hij een strik in de heg, die de afscheiding vormt tussen de tuin van de pastoor en het kerkhof. Maar Mina, de huishoudster van de pastoor, vindt het eerst een konijn in de strik en nu ontstaat een probleem: voor wie is dit konijn nu? Meneer pastoor ziet het al helemaal zitten: een goudbruin gebraden konijn op zijn kerstdis, gelardeerd met spekreepjes. En dat met een goed glas wijn erbij. Maar Mina herinnert hem aan zijn zondagse preken: "Gij zult niet stelen"! Meneer pastoor zucht: ja, hij weet het. Maar: is stropen eigenlijk wel stelen? Mina belt de veldwachter. Die stelt, dat het zijn plicht is het konijn te confisqueren. Maar wat gebeurt er dan met het dier? Komt het wellicht bij de veldwachter z‚lf op tafel? Of bij de burgemeester, of bij moeder-overste? Dorus zit er intussen bij en moet machteloos toezien hoe er over "zijn" konijn getwist wordt. Op zijn eigen kersttafel zal het weer blijven bij een gehaktbal. Maar soms lopen de dingen toch anders...