De wilde paarden

Details van dit toneelstuk

Dit is een licht-ironische vertelling van de Alcestis legende. Alcestis begroet haar man, Koning Admetus, die na de zoveelste overwinning, terugkeert van de oorlog. Zij aanbid en eert hem zoals het hoort. Hij blijft volhouden dat deze overwinning het gevolg was van puur geluk, maar zij gelooft hem niet. Als voor hem de dood in het verschiet ligt en hij alleen kan worden gered als iemand anders zijn plaats inneemt, accepteert Alcetis haar wrede lot alsof zij bevoorrecht is. Tot zover gaat alles in grote lijnen volgens de legende. In het tweede bedrijf wordt Alcestis teruggebracht door Herades en komt zij erachter dat zij beroofd is van haar kans op eeuwige roem. Ze verandert in een felle tijgerin en vertelt Admetus dat ze zijn geesteloze, vette kop altijd heeft verafschuwd. De vrede zal pas terugkeren als Zeus de verstoorde menigte toespreekt en de conclusie trekt dat realiteit niet meer is dan een illusie. Daarmee herstelt hij de liefde tussen Admetus en Alcestis.