De zanzibar

Details van dit toneelstuk

De Zanzibar is een buurtcafé aan het einde van een (Haagse) straat, waar eigenlijk alleen een paar vaste klanten komen. Metten en zijn vrouw Ninke hebben hun handen vol aan hun stamgasten, maar een vette buidel met geld houden ze er niet aan over. Gelukkig hebben zwangere dochter Mikke en schoonzoon John allebei een baan. Jopie de glazenwasser stelt voor dat ze een 'seks-shoppie' erbij nemen, maar daar voelen Metten en Ninke niet zo veel voor. Zelf klust Jopie er ook bij, 's morgens loopt hij een krantenwijk. Dan zijn er de twee straatvegers, Eendewei en Van Santen, die ook al steen en been klagen over de verloedering van de wijk. En Gerda Bonewit komt, helemaal opgedoft want ze heeft een nieuwe vrijer, 'een bakkie troost met een koetsiertje' halen. Haar Kasper heeft geld genoeg en ze had maar drie woorden nodig om hem te versieren: 'Hebbie een vuurtje?' Eendewei en Van Santen halen haar door de mangel en Gerda wordt woest, maar de ruzie wordt snel weer gesust. Ook Bertus de orgelman komt langs voor een borrel, hij drinkt zich moed in want hij gaat zijn baas vertellen dat hij ermee ophoudt. Na een paar borrels gaat hij er vandoor, en de straatvegers volgen hem. Dan komt Jopie binnen, in zak en as, want van zijn baas mag hij niet meer bijklussen. Met zijn allen eten ze een boterham, tot de straatvegers met een dronken Bertus binnen komen. Hij heeft een fles spiritus leeggedronken. Mikke komt thuis, met een ontslagbrief. Als iedereen weer weg is, komt een onbekende man, net te sjiek gekleed, het café binnen. Al snel komen ook de straatvegers weer wat te drinken halen. Ze moeten niets hebben van die dikdoenerige man, die ook nog Koning blijkt te heten. De straatvegers gaan weer op pad en John komt binnen. Koning blijkt zijn chef te zijn. Ze drinken wat, ze praten wat, Koning heeft het beste met John voor, zegt hij wel tien keer. Bertus komt weer bij zijn positieven, Jopie komt melden dat hij zijn ontslag heeft genomen, de straatvegers komen nog eens een pilsje halen. Het klikt niet tussen die 'gewone' mannen en Koning, hij vindt hen maar schorem en zij vinden hem een patjepeeër. Koning komt eindelijk voor de dag met zijn boodschap: John wordt ontslagen. John wordt woedend en gaat helemaal door het lint, Jopie helpt hem. Dan komt Gerda nietsvermoedend weer binnen. Koning is haar verloofde, maar nu keert zij zich ook tegen hem. Koning druipt af en de rust keert weer. Die rust wordt getekend door het verdriet van de economische tegenslagen en door de onderlinge saamhorigheid.