Watjeflikkersdam

Details van dit toneelstuk

Daar zijn ze. Tussen de Chinees en de C1000 staan vier jongenskoppen tegen een regenachtig wolkendek in de namiddaglucht van een Hollandse buitenwijk verloren voor een vervallen plantsoenbankje. Kwart over drie, nee half vier en we staan er allemaal. Ed staat met een been, zo, op het bankje, leunt voorover en draait sjekkies. Wij hebben onze rugzakken tegen het bankje gesmeten, de fietsen liggen over elkaar en we eten een half casino, ongesneden, van de bakker. We breken er stukken vanaf alsof we weken niet gegeten hebben. Ook een paar stukjes voor de dikke witte eenden die in het natte plantsoen rondschommelen. Ed wil niet. Ed is broodmager, vinden wij grappig, broodmager. En we waren maten, ja, we waren dikke maten en we dolden wat en zo ging dat toen, jaja. Mooi. een stuk over volwassen worden en de plek verlaten waar je bent opgegroeid.