Een bruin leren zakske

Details van dit toneelstuk

Jos en Maria zijn bijna veertig jaar getrouwd en dat brengt zo een beetje de sleur en routine van het leven mee. Er wordt wel eens gekibbeld en wat ruzie gemaakt maar zonder veel erg. Hoewel Jos nog geen zestig is begint hij echter tekenen van dementie te vertonen: hij vergeet al eens iets, hij verwart dingen met elkaar, hij wordt prikkelbaar. Zijn vrouw Maria maakt zich eerst niet veel zorgen. Tot hij dreigt vervroegd met pensioen gestuurd te worden. Ook zijn omgeving begint door te hebben dat er iets mis is met Jos. Gerard, de buurman en wat goedgelovige vriend van Jos is de eerste die hierover iets durft te zeggen. Aanvankelijk wimpelt Jos alles weg en weigert hij de waarheid onder ogen te zien. Maar het wordt steeds erger en Maria zoekt onder impuls van dochter An en vriendin Angele een oplossing: eerst naar de huisdokter, dan naar de specialist en tenslotte een rusthuis. Jos weet diep in zijn binnenste dat het zo niet verder kan. Maar de ziekte haalt hem in...