Het vermoeden van poincaré

Details van dit toneelstuk

In HET VERMOEDEN VAN POINCARÉ zijn twee manspersonen voor langere tijd tot elkaars aanwezigheid veroordeeld, omdat het Alpenchalet waarin zij zich bevinden door hevige sneeuwval geïsoleerd is geraakt. Door de situatie worden ze gedwongen elkaar beter te leren kennen, maar de taal blijkt een enorm obstakel in het wederzijds begrip. Bovendien blijkt de komst van de tweede man niet geheel toevallig, hij arriveert met een vooropgezet doel. Met ondermeer een absurde pas de deux van de mannen op muziek, poëzie van hun hand en het debiteren van bizarre wederwaardigheden, trachten zij het gedwongen samenzijn dragelijk te houden. In de bijna lege ruimte van het chalet bevindt zich slechts één raam. Dat biedt niet alleen uitzicht op de buitenwereld, maar geeft ook inzicht in de gedachtespinsels van beide heren. De gesprekstof bestaat uit zowel enorme trivialiteiten als intellectuele bespiegelingen. Jules Henri Poincaré was een Frans wiskundige en wetenschapsfilosoof (1854-1912). Een bewijs voor het naar hem vernoemde vermoeden is nooit geleverd. Niet zozeer het vermoeden van Poincaré zelf, als wel het onvermogen om een vermoeden met behulp van taal te doorgronden is de inspiratiebron voor dit toneelstuk.