(Niet) alle zegen komt van boven...

Details van dit toneelstuk

(NIET) ALLE ZEGEN KOMT VAN BOVEN…

33094        Een blijspel in acht taferelen door Erik Persoons, 6 dames en 4 heren en 1 kind

De pastoor gaat op pensioen. Tegelijkertijd wordt ook het klooster aan de rand van het dorp gesloten omdat er te weinig nonnen overgebleven zijn. De parochie wil de pastoor en de drie resterende nonnen een mooi afscheidsgeschenk geven en schenkt hen een reis naar Lourdes. De meid van de pastoor mag ook mee om haar te bedanken voor haar jarenlange dienst. De voorzitter van de parochieraad zal hen naar de luchthaven brengen. Het is file onderweg en de voorzitter besluit een binnenweg te nemen. Hij rijdt hopeloos verloren, komt op veldwegen terecht en tot overmaat van ramp, rijdt hij het busje stuk tegen een paaltje dat hij niet zag staan. Ze zijn echter gehaast en besluiten te voet verder te trekken. Na een tijdje zien ze een donker gebouw en besluiten er naar binnen te gaan. Blijkt dat het een afgelegen café is waar een aantal twintigers van een motorclub geregeld samenkomen. Terwijl ze wachten tot het busje hersteld is (door een dronken garagist die er niet veel van bakt) en ze een volgende vlucht kunnen nemen, blijven ze wachten in het café. Allerlei misverstanden en verkeerd begrepen uitspraken zorgen er voor dat ze menen met een motorbende te maken te hebben die een overval wil plegen, terwijl de hardrock jongeren juist een benefiet voor het kinderkankerfonds aan het organiseren zijn. De voorzitter, de pastoor en de nonnen reageren allemaal anders op dit nieuws. De hilariteit en de puinhoop nemen echter ongekende proporties aan als er ook nog eens ‘slachtoffers’ vallen en de pastoor wordt vermist...