Al ziet men de lui, men kent ze daarom niet

Details van dit toneelstuk

Karel van 't Ende is een van de dapperste ridders van de omtrek en behoort tot de grootste helden van de geschiedenis van Elburg. Althans, dat vindt hij zelf. Hij vindt ook dat hij dat best mag laten weten, bijvoorbeeld aan zijn neefje Geeraerd. Zijn grootste fan is zonder twijfel Cornelia, maar Karel vindt haar ongebreidelde passie en kritiekloze aanbidding voor hem toch net een tikje te ver gaan. De gewone gang van zaken in het vissersstadje wordt plotseling danog in de war gebracht door een hardnekkig gerucht. De gevreesde Jan van Gulick, die enkele jaren geleden door de Elburgers de stad is uitgegooid, zou met een groot leger op weg zijn naar Elburg. En inderdaad, hij blijkt opeens voor de poorten te staan. Hij wil een duel met Karel, omdat die hem in een overmoedige bui heeft gezegd dat als Jan ooit nog weer eens in Elburg zou durven komen, Karel hem alle hoeken van de stad zou laten zien. Nu moet Karel dus laten zien wat hij als ridder waard is en daar is de ridder in de orde van het houten konijntje, want meer is hij niet, niet zo gelukkig mee. Sterker nog, die fiere Karel zakt als een plumpudding in elkaar. Maar gelukkig is er de inventieve Cornelia!