Drie meisjes gevraagd

Details van dit toneelstuk

Als je drie zonen hebt, die alle drie even geleerde bollen zijn, is dit natuurlijk voor de ouders een reden om daar erg trots op te zijn. Maar als diezelfde bollebozen zo in hun studie opgaan, dat er voor hen alleen maar boeken bestaan op de wereld, is dit eigenlijk ook een reden om bezorgd te zijn, want tenslotte is een man niet alleen geschapen voor de studie. Pa neemt het allemaal niet zo nauw. Komt wel terecht, zegt hij. Maar Ma is niet van plan om haar hele leven met haar jongens te blijven zitten. "Wat wil je dan", zegt pa, "stuur je ze de voordeur uit, dan komen ze via de achterdeur weer binnen om te kunnen studeren". "We moeten de meisjes eenvoudig voor ze in huis halen", vindt ma. "Met een groot bord op de voordeur: Wie komt er in me hokkie", spot pa. "Doe niet zo mal. We plaatsen eenvoudig een advertentie: "Jeugdige Dame van Gezelschap gevraagd" en die is voor de oudste, enzovoorts". Maar intussen heeft Ma al lang deze advertentie geplaatst, en de eerste sollicitante kondigt zich al aan. En we worden nu meegevoerd op de woelige golven van een allercharmantst blijspel, dat in een rappe en briljante dialoog geschreven is en van begin tot het einde knettert en bruist van spontaniteit en vondsten.