Het gespuis van de kluis

Details van dit toneelstuk

Douwe Stokvis leeft op een bescheiden kamertje in het bejaardenhuis, maar heeft geen reden zelfs maar matig tevreden te zijn, want zijn verblijf aldaar, alsook dat van de medebewoners, wordt vergald door huisdraak Amalia. Deze hoofdzuster schept er een sadistisch genoegen in het leven van de oudjes zo zuur mogelijk te maken. Maar dat niet alleen. Van z'n jongste zoon heeft Douwe al gedurende twaalf jaar taal noch teken gehad, terwijl hij de oudste, samen met diens pinnige echtgenote, slechts eenmaal per jaar gedurende een kwartiertje ziet, bij gelegenheid van zijn verjaardag. En dan nog gaat het gesprek over niets anders dan het testament, dat opa eindelijk eens moet opstellen. Uiteraard ten gunste van het tweetal. En als dan op een kwade dag de verloren zoon komt opdagen, met geen andere intentie dan van de ouwe te plukken en er zich tegelijkertijd ook de andere negatieve elementen bovenmatig manifesteren, zijn de rapen gaar en onderneemt de getergde Douwe het een en ander. Met list en bedrog weet hij de etters 'n oor aan te naaien.