Het spook van de waarheid

Details van dit toneelstuk

Het is zondagmiddag. Om hun verveling tegen te gaan spelen de vaste bewoners van het pension Huize Sanseveria een spelletje Pim Pam Pet. Janine, die eigenlijk Jantje heet en zegt dat ze ooit als zangeres een hit heeft gehad; Mona, die door de anderen “commandant” wordt genoemd omdat ze altijd en overal de baas wil spelen; Sanne, die het buskruit niet heeft uitgevonden en Trijn die het chagrijn wél lijkt te hebben uitgevonden. Er is nog een bewoonster, Adèle, die door haar opschepperig gedrag de anderen hevig irriteert. Als ze weer eens heeft gepronkt met een geschenk, zogenaamd van “één van haar vele aanbidders”, is voor haar medebewoners de maat vol. “Laten we haar dood maken,” stelt Janine voor, waarmee ze geen moord bedoelt, maar doodzwijgen. Dit doen ze zo goed, dat Adèle zich op een gegeven ogenblik zelfs afvraagt of ze misschien in de hemel is beland, of zelfs in de hel. Ze zou toch niet nog steeds rondspoken? Of wel? De waarheden die Adèle tijdens dat “rondspoken” verkondigt willen de anderen aanvankelijk niet voor waar aannemen, maar nadat een geheimzinnige bezoeker Adèle komt opeisen, slaat de twijfel toe.