Stenen tellen

Details van dit toneelstuk

Het toneel van deze korte eenakter stelt twee verschillende werelden voor. De saaie huiskamer van een eenzame man en de droefgeestige slaapkamer van een alleenstaande jonge vrouw. De man zit voor een pot, waarin allemaal zwarte en witte stenen zitten. Iedere avond, voor hij gaat slapen, doet hij een steentje in die pot. Een witte steen voor iedere goede dag en een zwarte steen voor iedere slechte dag. Als hij sterft, zullen zijn nabestaanden de pot omkeren en de stenen tellen. Maar tot zijn grote verdriet heeft de man geen nabestaanden meer! Zijn huwelijk is op de klippen gelopen en zijn enige dochter, die toen hij ging scheiden vier jaar was, wil hem nooit meer zien. De jonge vrouw aan de andere kant van het toneel is zijn dochter. Zij schrikt wakker van een enge droom over haar vader. Hun afzonderlijke monologen worden door gezamenlijke herinneringen tot een indringende duoloog gevlochten.