Niet openen voor ik er ben!

Details van dit toneelstuk

Reinier Westra en zijn vrouw Inge wonen in het voormalige huis van haar vader Arie, die bij hen inwoont. Nou ja, zelf noemt Arie de verbouwde oude stal een onderaards hok. Het botert niet best tussen hem en Reinier. Maar je vraagt je ook af, hoe Inge en Reinier aan elkaar zijn gekomen. Hij de charmeur, de sportieveling en de danslustige en zij min of meer het verlegen, onderdanige vrouwtje van hem. En dat terwijl Inge zich loopt uit te sloven en Reinier te beroerd is om een baan te zoeken en liever zwart werkt dan voor een baas gaat werken. Zo verhuurt hij het liefst kamers aan lieftallige jonge dames, strijkt hij het volledige pensioen en AOW op van zijn schoonvader en (hoe bestaat het!) vangt hij een dubbele uitkering van het UWV. Voor de rest niets mis met hem hoor. Hij gaat flierefluitend door het leven en trekt zich van niemand iets aan. Maar, eens is het over! Zijn vader pikt het echter niet langer, het UWV heeft een baan voor hem en ook de beide dames Fleur en Annabel, die een kamer huren, de roddelende buurvrouw Ida, de danspartner Margriet en haar man Maarten, gooien al dan niet bedoeld, flink wat roet in het eten. En dan komt vader Arie ook nog eens aanzetten met een wel héél apart figuur! Dan zijn de poppen echt aan het dansen. Tussen al deze commotie door gaat Inge haar eigen gangetje. Gaat zij misschien voor een grote verrassing zorgen...?