Op de pof

Het verhaal speelt zich af in een kruidenierswinkel in een Amsterdamse straat in de Staatsliedenbuurt in het jaar 1974. De huizen zijn oud, 19e eeuws, en staan op de nominatie om te worden gesloopt. De sloop is nodig, want er ontbreken nogal wat voorzieningen en er zijn al bewoners verhuisd, de stad uit, maar er is ook een zekere saamhorigheid en hulpvaardigheid, die zal verdwijnen als de bewoners vertrekken. In de straat wonen Amsterdammers met het hart op de tong, die zeggen wat ze denken en plat Amsterdams spreken of in ieder geval kunnen verstaan. Een grote mond en een klein hartje ! Alle mogelijke zaken worden in de winkel besproken. De bewoners zijn conservatief, maar tegelijkertijd zeer verdraagzaam. Zo wordt de buurvrouw die op de Wallen tippelt Zakkie genoemd, omdat ze altijd met zakken textiel loopt en wat zij doet voor de kost, keuren de anderen af, maar ze hoort er wel bij. De vrouw die alleen woont met een onwettig kind, is niet bepaald in tel bij de buurtbewoners, maar als ze hulp nodig heeft, is de buurvrouw met de grootste mond er het eerst bij om te helpen. De kruidenier en vooral zijn vrouw spreken wat meer ABN en laten zich niet uit over politiek of over de leefwijze van buurtgenoten. Alle bewoners zijn immers klanten en zij houden graag iedereen te vriend. Ze zijn tenslotte zakenmensen en horen bij de middenstand. 

Ze zijn niet zo jong meer en hebben al plannen de zaak te sluiten, te meer daar de buurt achteruit is gegaan. Maar er gebeurt ook nog iets waardoor de gemoederen behoorlijk in beweging worden gebracht. Misschien is meneer Bakker toch niet alleen maar een keurige melkboer?